na końcu świata

Biada mi, gdybym nie głosił…

Dlaczego pragnę jechać na misje? Po co pchać się tam, gdzie mnie nie chcą? Te dwa pytania zrodziły się we mnie jakieś dwanaście lat temu, kiedy zakochałam się w Bliskim Wschodzie...  

Japonia woła o Zbawiciela

Cały rok rozmyślałem nad słowami, które Jezus skierował do Nikodema, że „wiatr wieje, kędy chce”. Słuchałem więc Ducha Świętego i po roku medytacji byłem całkowicie przekonany, że mam jechać na misje.  

Czy podzielisz się chlebem?

Chleb, to czasem tak niewiele. To przede wszystkim chęć pomocy. Pragnienie podzielenia się cząstką siebie. Chleb to także odpowiedzialność za drugiego człowieka, za dziecko które jest w potrzebie...  

Dotknięta prostotą i radością

Czuję, że jeśli będę to robić z całego serca i z całej siły aż do końca, będę mogła stanąć przed obliczem Boga i pełna wdzięczności złożyć z powrotem w Jego ręce ten wspaniały i drogocenny dar, jakim mnie obdarował – moje życie.  

Ci, którzy mają odwagę śnić...

My, którzy pracujemy w jadalni Świętego Michała, nie przestajemy śnić i marzyć o czymś więcej... Bo jak mówi Paweł Coelho: "...świat jest w rękach tych, którzy mają odwagę śnić i sprawiać by te sny stały się rzeczywistością."  

Dzieciństwo misjonarza

Początek przygody z misjami przypomina narodziny dziecka. Trzeba wyjść z własnego kraju, opuścić rodzinę, przyjaciół, jedzenie, pogodę, przyzwyczajenia, zaczerpnąć nieznanego powietrza i... uczyć się życia od początku.  

Madagaskar - każdy zwykły dzień

Niepełnosprawna fizycznie Landy mieszka w buszu, dosyć daleko. Ma podkurczone kolana i chodzenie czasem sprawia jej dużo bólu. Ale ileż w niej takiej prostej radości istnienia...To nasza najlepsza tkaczka i jeżeli znajdzie się odpowiednia pomoc, chciałabym ją przygotować na nauczycielkę tego zawodu.  

Szukając sensu

Każdy z nas ma do wypełnienia swoją własną historię. Żyjemy na miarę naszego przeznaczenia tutaj na ziemi i to jest właśnie źródłem naszej siły w poszukiwaniu światła, które daje sens.  

Przylądek Dobrej Nowiny

Komar skórkojad. Jak on tu wlazł? Siedzi na „ścianie” moskitiery jak bombowiec gotowy do odlotu. Nie dosyć, że rozmaite typy psują człowiekowi krew, ten jeszcze wyssał kilka cennych kropel...