Piątek, 07.03.1550 – wieczorem SJB, bardzo osłabiony, ale w pełni świadomy przystąpił do sakramentu Pokuty i uwielbił przyniesiony mu Najśw. Sakrament, gdyż nie mógł już przyjąć Komunii św. Wezwał następnie swego towarzysza Antoniego Martina i polecił, aby kontynuował rozpoczęte dzieło w tym samym duchu.
Sobota, 08.03.1550 – w pół godziny po północy SJB umiera klęcząc na podłodze, przyciskając do piersi krzyż i z głową wzniesioną ku niebu. W takiej pozycji ciało utrzymywało się też po śmierci, co było zjawiskiem niezwykłym. SJB przepowiedział, że umrze z piątku na sobotę. Od rana zaczęły się przygotowania do pogrzebu. Gdy tylko miasto dowiedziało się o śmierci SJB, tłumy ludzi wszelkiego stanu przybywali do jego trumny, by go uczcić.

 Poniedziałek, 10.03.1550 – uroczysty pogrzeb SJB. Już wczesnym rankiem ulice i place, sąsiadujące z domem żałoby nie mogły pomieścić stale napływających uczestników pogrzebu. O 9.00 rano wyruszyła uroczysta procesja żałobna ulicami Grenady do kościoła Matki Bożej Zwycięskiej. Biły wszystkie dzwony w Grenadzie. Całe miasto żegnało swego Świętego. Mszy św. pogrzebowej przewodniczył Generał Zakonu Franciszkanów (klasztor franciszkanów przylegał do kościoła MB Zwycięskiej). Świętego pochowano w grobowcu rodzinnym rodu Pisa, mieszczącym się w bocznej kaplicy tegoż kościoła. Przez 2 następne dni odprawiano uroczyste Msze św. za duszę SJB. Przez ponad rok nie było w Grenadzie kazania, które nie odwoływałoby się do przykładu życia SJB.

 06.09.1625 – nuncjusz apostolski zarządził wydobycie ciała SJB z grobu rodziny Pisa-Ossorio i umieszczenie go osobno pod ołtarzem w tejże kaplicy.

 28.11.1664 – po licznych staraniach najwyższych przełożonych reformatów i interwencji Stolicy Apostolskiej, o. Ferdynand d'Estrella, generał hiszpańskiej kongregacji Zakonu, uzyskał zezwolenie na przeniesienie ciała SJB do skromnego jednonawowego kościoła, nabytego przez Antoniego Martina w 1552 roku i dołączonego do nowego szpitala p.w. Jana Bożego.

 1735 – 1741 – o. Alfons de Jesus Ortega, generał hiszpański Zakonu, wybudował nowy wspaniały kościół. W specjalnej niszy, mieszczącej się z tyłu nad głównym ołtarzem, przechowywana jest srebrna urna ze szczątkami SJB.

 20.12.1920 – papież Benedykt XV przyznaje temu kościołowi tytuł bazyliki mniejszej.

 Beatyfikacja i kanonizacja SJB:
22.10.1622 – 08.11.1625 - proces beatyfikacyjny JB.
21.09.1630 - Urban VIII ogłosił JB błogosławionym.
Październik 1667 – 13.06.1679 – proces kanonizacyjny JB.
15.07.1691 – Innocenty XII ogłosił JB świętym, podpisując bullę kanonizacyjną, (choć samej kanonizacji dokonał w bazylice św. Piotra jego poprzednik Aleksander VIII 16.10.1690).
22.06.1886 – Leon XIII ogłosił SJB i św. Kamila de Lellis patronami chorych i szpitali.
28.08.1930 – Pius XI uroczyście ustanowił SJB i św. Kamila de Lellis niebieskimi patronami pielęgniarek i pielęgniarzy.

<< 1 2 3 4 5 6 7