„W rzeczywistości bowiem zmierzamy do jednego i tego samego celu, chociaż każdy postępuje drogą, którą Bóg mu wyznaczył”
Z listu św. Jana Bożego do Guttiera Lasso

Jest to życiorys świętego patrona chorych i pracowników służby zdrowia. Życie Jana Bożego jest przykładem, jak niezbadane i pełne tajemnic są drogi, którymi Bóg prowadzi człowieka. Trudno znaleźć życie bardziej obfitujące w przygody od jego życia. Jako dziecko opuścił dom, a później w obcym kraju musiał szukać chleba i schronienia. Jako ubogi najemny żołnierz bił się za królestwo ziemskie i królestwo Boże. Jako niewykwalifikowany robotnik ciężko pracował pod palącym niebem Afryki, potem został wędrownym księgarzem w Gibraltarze i Granadzie, znosząc ból i cierpienie bez miary. Gawiedź uliczna byłej królewskiej stolicy Maurów wyszydzała go jako głupca: zamknięto go w zakładzie dla obłąkanych. Nikt nie doznał tylu upokorzeń, co on. Ale właśnie ten człowiek, ciężko doświadczony cierpieniem, zdolny był do heroicznej miłości. Z żebraka Granady stał się największym dobroczyńcą tego miasta.

1495 – Jan Cidade urodził się w Portugalii, w Montemor-o-Novo (diec. Evora), 30 km na północny zachód od Evory, jako jedyny syn Andresa Cidade i matki z domu Duarte.
1503 – jako 8-letni chłopiec, opuszcza dom rodzinny i udaje się do Hiszpanii. W Oropesie (400 km na wschód od Montemor-o-Novo i 160 km na zachód od Madrytu) przygarnia go Franciszek Baca (rządca odpowiedzialny za trzody hrabiego Oropesy), u którego najpierw dostarcza żywność pasterzom, a od 15 roku życia sprawuje pieczę nad jednym ze stad. Doszedłszy do wieku męskiego, Jan podejmuje służbę u hrabiego Oropesy (don Fernanda Alvareza de Toledo) jako stajenny.

 1523 – 28-letni Jan, jako ochotnik w oddziale piechoty pod wodzą kap. Jana Ferrusa, bierze udział w wojnie między Hiszpanią a Francją (*w tej samej wojnie został ranny w 1521 r. pod Pampeluną kapitan Inigo de Loyola), w oblężeniu fortecy Fuenterrabia (640 km od Oropesy). Tam po upadku z konia doświadcza cudownego ocalenia z niewoli za wstawiennictwem NMP, a następnie unika kary śmierci za niedopilnowanie łupów, zostaje wygnany z wojska, wraca do Oropesy wycięczony i moralnie zdruzgotany.

1 2 3 4 5 6 7  >>