Z siostrą Barbarą Pełszyńską ze Zgromadzenia Sióstr Służek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej, rozmawia s.Inese Ewa Siostro Barbaro, siostra pracuje jako lekarz neurolog w szpitalu, a jednocześnie przyjeżdża do Mariówki, gdzie przyjmuje pacjentów. Tu powstaje nowe Dzieło Pomocy Chorym "Promień". Co kryje się pod tą nazwą? Dzieło Pomocy Chorym to zaczątek nowej formy służby Zgromadzenia społeczeństwu. Celem "Dzieła" jest organizowanie opieki medycznej zarówno w zakresie leczenia i diagnostyki, jak również profilaktyki, rehabilitacji i opieki paliatywnej, ze szczególnym uwzględnieniem chorób neurologicznych i psychiatrycznych a także problemów związanych z zaburzeniami zachowania i uzależnieniami. Głównym adresatem tego "Dzieła" są ludzie najubożsi. Jak Siostra odkryła swoje" powołanie w powołaniu"? Czy wybór zawodu dokonywał się już będąc w Zgromadzeniu? Powołanie do życia zakonnego "wyssałam chyba z mlekiem matki". Kiedy kończyłam szkołę podstawową byłam przekonana, że wstąpię do Zgromadzenia po maturze. Natomiast do wyboru zawodu lekarza dorastałam właściwie podczas pobytu w Zgromadzeniu. Początkowo nie byłam pewna, czy to rzeczywiście moja droga, czy to tylko młodzieńcze marzenia, ale decyzja Przełożonych Wyższych utwierdziła mnie w powołaniu. Czy pacjenci wiedzą, że ich lekarzem jest siostra zakonna? Czy to ma wpływ na relacje? Niektórzy wiedzą, większość nie wie. Kiedy jednak zaczynają mówić o Bogu jest to dla mnie znak, że wiedzą. Ukrycie ma bardzo duży wpływ na relacje, kiedy nie wiedzą kim jestem, są bardziej naturalni. W dzieciństwie marzyłam o... W dzieciństwie marzyłam o rodzinie. Chciałam mieć co najmniej czworo dzieci... Gdybym miała 2 dni wolnego czasu... To zostałabym w domu żeby odpocząć. Dlaczego wrażenia z dzieciństwa pamiętamy najdłużej i najbarwniej? Jakie są pierwsze wspomnienia Siostry z tego okresu? Dzieciństwo to jak czysta kartka, na którą życie nanosi treść; pierwsze treści zapisane są najsilniej i trudno jest je wymazać. Wydaje mi się, że najwcześniejsze wspomnienie pochodzi z okresu, kiedy miałam 2,5 roku - wtedy umarła moja babcia. Jakie czynniki sprzyjają zachowaniu dobrej pamięci w starości? Na ten temat można by długo mówić, ale najogólniej można stwierdzić, że zachowaniu dobrej pamięci sprzyja zdrowy tryb życia i ciągły trening pamięci poprzez uczenie się, czytanie, pracę intelektualną. Niestety niektóre choroby, które przebiegają z otępieniem mają podłoże genetyczne i na ich rozwój nie mamy wielkiego wpływu. Jaki jest związek pomiędzy chorobą ciała a chorobą duszy? Duch ożywia ciało - dusza i ciało stanowią jedność; udręki ciała odbijają się więc na duszy a cierpienie duszy rani ciało. Czy codzienne spotykanie się z cierpieniem, chorobą a nawet śmiercią wpływa na osobiste życie lekarza? Jaki jest ten wpływ? Tak. Choroba, inwalidztwo, cierpienie, śmierć towarzyszą lekarzom każdego dnia są to bardzo trudne doświadczenia i nie mogą nie pozostawiać śladu na osobach towarzyszących pacjentowi. Ta trudna rzeczywistość przenika osobiste wartości, sposób reagowania, postrzeganie świata. Kiedy cierpienie i choroba spotyka lekarza - on podobnie jak każdy człowiek musi się z nimi zmagać i dorastać do śmierci. Co Siostra chciałaby życzyć tym, którzy będą odwiedzać naszą stronę? Aby uczyli się kochać życie i nie bali się żyć w pełni. Śmierć jest tylko przejściem. Bardzo dziękuję za rozmowę! Jak można wesprzeć Dzieło Pomocy Chorym "Promień"? więcej informacji
|