Ruch Szensztatki jest oazą spokoju dla duszy, sama jestem jedna z dziewczat Szensztakich i należe do naszej ukochanej MTA, to co w tym ruchu wyjatkowe to skarbiec łask, więc zachęcam wszystkich do zapoznania się z naszym Ojcem zalożycielem i Ruchem;)

iza, 2010-07-31

Myślę o zakonie, jestem jeszcze Bardzo młoda... a już takie myśli (mam16lat) Proszę o modlitwę w mojej intencji... Bóg zapłać Gorąco pozdrawiam :)

, 2010-04-22

Kiedy byłam w Licheniu doświadczyłam uczucia, o którym mówi autor powyższego teksu. To piękne doświadczenie, również w Kawlarii Zebrzydowskiej można doznać cudownych uczuć uwolnienia, wewnętrznego pokoju, szczęścia i tej bliskości z Bogiem i Maryją. Moniko absolutnie nie zgadzam się z tym co napisałaś o sobie, dla Boga masz wyjątkową wartość i nawet kiedy myślisz, że On Cię nie wysłuchuje,tak nie jest. Mam podobny pronlem z swoim tatą, ale bardzo go kocham i modlę się za niego. Modlitwa wymaga cierpliwości i tak samo jest z jej spełnieniem. Proszę bądż otwarta na wolę Boga choć to jes bardzo trudne, On bardzo Cię kocha i właśnie tak ciężko Cię doświadcza, inni nie dali by rady, a ty jesteś silna by to znieść. Twoje modltwy spełnią się tylko może nie tak jak sobie to wyobrarzasz, bądż mocna wiarą i nadzieją, ufaj. Cieszę się, że jesteś tak blisko Maryi, będę się za Ciebie modlić Maria

Maria, 2009-04-13

Witam, czytając artykuł powyżej przypomniałam sobie jak ja byłam w Częstochowie. Byłam tam dwa razy.Pierwszy raz w podstawówce, prosiłam wtedy Maryję o to żeby ojciec przestał pić. Drugi raz byłam przed maturą, dziękowałam wtedy za to że mam chłopaka którego kocham całym sercem, który jest takim moim światełkiem. Prosiłam też wtedy żebyśmy byli razem już na zawsze. Niestety obie prośby nie zostały spełnione, może dlatego że nie potrafię się modlić. Może dlatego że nie umiem patrzeć na obraz Maryi, zawsze mam spuszczoną głowę dlatego że nie jestem godna by patrzeć tak na nią, chyba trochę nawet się boję. Może po prostu jestem beznadziejna i nie zasługuje na to żeby mieć fajny dom i żeby kochać i być kochaną. Mimo że już niedługo minie 4 lata odkąd się rozstaliśmy ja wciąż każdego wieczoru PROSZĘ i CZEKAM mimo że czasem brakuje nadziei. Z każdym nowym dniem ona powraca i myślę że mimo tego że jestem samotna to nie jestem z tym sama, Maryja jest przy mnie! i to dodaje sił

monika, 2009-03-16

Witam,szczesc Boze...mam to szczescie,ze naleze do grona Rodzin Szensztackich...Nasza ukochana Pielgrzymujaca Maryja przynosi nam ogromne kosze LASK...obecnie jedna z kapliczek znajduje sie w szpitalu w Speyer(Niemcy) przy 13-letniej dziewczynce ktora cierpi na zapalenie opon mozgowych...Mam pewnosc,ze Matka Boza otacza swoja miloscia nie tylko chora Ole ale rowniez wszystkich znajdujacych sie tam pacjentow... NIECH ZYJE MARYJA!!!

Alicja, 2008-08-20