Kamilianów można spotkać w 25 krajach świata, na wszystkich kontynentach. Wszędzie tam za wskazówkami św. Kamila, jako Jego duchowi synowie, otaczają chorych wszechstronną opieką. Wykonują podstawowe czynności pielęgniarskie i leczą podopiecznych. Udzielają im wsparcia duchowego, tak bardzo potrzebnego podczas choroby. Pomagają zarządzać szpitalami. Zapewniają posługę duchową jako kapelani szpitalni i duszpasterze. Służą cierpiącym rozległą wiedzą w zakresie etyki i teologii, prowadząc instytuty pastoralne teologii służby zdrowia. Odpowiadają na wszelkie wezwania związane z cierpieniem, również i te współczesne, zwane chorobami społecznymi jak narkomania, alkoholizm czy bezdomność.

Wspólnota Posługujących Chorym jako Zakon istnieje od 1591 r., ale już wcześniej Św. Kamil de Lellis zaczął gromadzić wokół siebie ludzi, z oddaniem poświęcających się posłudze chorym. Przez ponad cztery wieki Zakon nieustannie się rozwija, starając się na wzór swego Założyciela z ofiarnością służyć tym najbardziej potrzebującym, podążając zawsze tam gdzie cierpienie, nędza i ból.

 Charyzmatem zakonu jest zatem służba chorym i to oni stanowią centrum posługi Kamilianów. Zakonnicy kamiliańscy w chorych mają widzieć cierpiącego Chrystusa i Jemu w tych najsłabszych członkach Kościoła służyć, oraz do niego chorych prowadzić, dlatego oprócz 3 ślubów: ubóstwa, czystości i posłuszeństwa składają jeszcze czwarty ślub służby chorym nawet z narażeniem życia. Św. Kamil istotę tego powołania wyraził słowami: Łóżko chorego jest jak ołtarz, każdy chory jest jak hostia do konsekracji.

 Idea św. Kamila przeniknęła na teren obecnej Polski przez aktywność niemieckich zakonników Posługujących Chorym – Kamilianów, na Górnym Śląsku. Dziś oprócz czterech parafii prowadzimy Dom Pomocy Społecznej w Zbrosławicach (dla mężczyzn upośledzonych umysłowo), w Pilchowicach (dla dzieci specjalnej troski) i w Zabrzu (dla nieuleczalnie chorych), Zakładów Opiekuńczo-Leczniczych w Hutkach koło Olkusza i w Zabrzu oraz Ośrodek Readaptacyjny dla narkomanów, nosicieli wirusa HIV i chorych na AIDS w Konstancinie, Piastowie i Otwocku koło Warszawy.

Zakonnicy z czerwonym krzyżem na piersi obecnie pracują również jako kapelani w szpitalach, opiekują się bezdomnymi na Dworcu Centralnym w Warszawie oraz chorymi w domach prywatnych - szczególnie umierającymi. Polscy Kamilianie pracują także poza granicami kraju: w Berlinie, Austrii, we Włoszech, Gruzji i na Madagaskarze.

Kamilianie MI KAMILIANIE -  Tarnowskie Góry